Паўстала памятка журбы:
Гамоняць хвоі,
Бярозы, вольхі і дубы
I ўсё жывое.
Пад бураном - яліны рух,
Як быццам, дрэўца
Трывожна хіліцца наўкруг,
Бяжыць, здаецца.
I я насустрач ёй іду...
Люблю яліну.
Я чую моцны смолкі дух,
Маю краіну.
Яліна пышнае гальлё
Нясе ў прастору...
Я пазнаю цябе здалёк,
Як пах чабору.
Які ўспамін! Настрой які
Ў адну хвіліну!
Каляды, сьвечкі, сваякі...
Люблю яліну.
|
|
